PeterE3

Daar zullen we maar niet op rekenen, zou wel mooi zijn natuurlijk. Kunnen we een gebruikersreview maken over langere tijd.

Ik snap niet, waarom deze oproep geplaatst wordt, als er vanyuit zoom niet gereageerd wordt. Het is niet erg als je niet als tester wordt uitgekozen, maar geef dan bericht of verwijder dit draadje, zou ik zeggen.

Het zou mij leuk lijken deze camera te mogen uitproberen. Zelf heb ik de X-T3 en X-H1 en deze X-T5 zou een mogelijke opvolger voor één van de twee (of beiden) kunnen zijn. Ik heb een account op Zoom.nl, zie hieronder, en ook op Flickr. Instagram heb ik niet. Wanneer wordt er een besluit genomen, wie mag testen? MVG Peter https://flic.kr/ps/3P5MFb en (oud profiel) https://flic.kr/ps/V87Mo

Ik heb veel gebruikt gekocht van particulieren en beroepsfotgrafen. Slechts 2 x een nieuwe gekocht en eigenlijk geen enkele negatieve ervaring met de gebruikt aangeschafte camera's, ook niet met objectieven. Wel opletten natuurlijk, dat je van een serieuze verkoper de spullen koopt. Als iets bijvoorbeeld bij KE voor € 800,00 aangeboden wordt en je komt eenzelfde op marktplaats tegen voor € 300,00, dan weet je dat er iets aan de hand moet zijn. Verkopers weten ook de prijzen. Je mist wel de garantie, maar daar staat een aanzienlijk lager aanschafbedrag tegenover. Mijn ervaring -tot dusver- is, dat fotografen (zowel hobby als de meeste beroeps) zuinig op hun spullen zijn. Vraag foto's en vraag ook om een foto te maken in JPEG en die zo uit de camera aan je op te sturen. Dan zie je eventuele foutjes en vuil en kun je de shuttercount controleren. Zit er veel uitwendige gebruiksschade aan de camera, dan weet je dat er niet zo zuinig mee omgegaan is. Daarmee hoeft de camera nog niet slecht te zijn, maar dit is wel van invloed op de prijs. Mijn laatste camera heb ik overigens nieuw gekocht, een model dat uit productie is en een zogenaamd "old stock" model is. Voor ca 60% van de nieuwprijs kan je daar geen builen aan vallen, want de fabrieksgarantie heb je dan toch. Je mist dan wel wat snufjes, maar dat is voor ieder een afweging. Maar, zoals met alles, gebruik je gezonde verstand. Als iets te mooi lijkt om waar te zijn, dan is dat meestal ook zo. En natuurlijk persoonlijk afhalen en testen voor je het geld uit handen geeft. Bijkomend voordeel is, dat je vaak heel interessante mensen ontmoet en mooie verhalen hoort. Want iedere fotograaf is trots op zijn werk en vertelt daar graag over.

Ik bekeek een foto van een verlicht gebouw op 3200 ISO en dat ziet er, naar mijn mening, niet verkeerd uit. Zelf heb ik -tot mijn tevredenheid- een X-H1, maar die presteert dan toch wat minder. Neemt niet weg dat ik het nogal wat vind, 40MP op zo'n kleine sensor. Maar de techniek schrijdt voort en de sensors worden steeds beter. Ik ben overigens van full frame terug gegaan naar aps-c, hoofdzakelijk vanwege het gewicht, dat je mee sjouwt de hele dag. Mijn keuze is destijds op Fuji gevallen en, na een gewenningsperiode (ik heb nog een camera met allerlei instelwieltjes en knoppen), heb ik niet meer terug verlangd naar mijn FF. Vergeet ook niet, dat veel pixels ook veel schoonheidsfoutjes aan het licht brengen, qua fotografie. Ik had een FF met ook veel MP (weet niet eens meer hoeveel) maar had veel foto's uit de hand, waar je toch bewegingsonscherpte in zag. Op statief is het natuurlijk een ander verhaal, dan is het genieten van alle details, die zichtbaar zijn. Het blijven altijd keuzes en compromissen. Ik zou, specifiek in mijn geval, voor de X-H2s gaan, vanwege zijn snellere autofocus en zijn kleinere MP sensor. Voorlopig blijft het echter de X-H1, een betrouwbaar werkpaard. Succes met de keuze!

Tot voor een paar jaar fotografeerde ik met Full Frame, tot tevredenheid. Op een bepaald moment werd het gezeul met camera en zware lenzen en dan een hele dag lang op evenementen me te veel en ben ik naar APS-C gegaan (Fuji) en ben ook hier tevreden over. Sensors zijn heel goed tegenwoordig en worden nog steeds met iedere nieuwe generatie camera's verbeterd.

Daar heb je gelijk in, voor stadsfotografie is een kleinere groep te verkiezen. Jaren geleden ben ik met een stuk of 5 andere zoomers ook op pad geweest in Rotterdam. We deelden ons af en toe op in groepjes en spraken dan een plek af, waar we elkaar weer zouden treffen. Maar wees met minimaal twee personen als je avondfotografie gaat doen. Wij kwamen er achter, dat er andere figuren waren, die interesse in onze uitrusting hadden. Dan is het in de hand houden van een statief wel een duidelijk teken, dat je voor je spullen zult knokken. Het kwam overigens niet zo ver, gelukkig maar. Maar het is wel een punt van aandacht.

Ik kan daar niet aan meedoen, heb wel hun website opgezocht en de route gevonden, die gelopen gaat worden. Die is best interessant om te doen. Je komt langs mooie plekken en zult ook met foto's thuiskomen, die je gelukkig gaan maken. Ik zou zeggen: doe mee en geniet. Hopelijk is het goed weer.

Afgezien dat ik voor een, helaas opgeheven, magazine werkte (foto's en verhaal aanleveren), heb ik af en toe een foto aan bedrijven verkocht die op Zoom of Flickr gevonden was. Wat me dan tegenvalt is, dat men weinig geld voor over heeft. Ik had een paar prachtfoto's van een oude lokatie, waar voor mij veel werk en resikosten in zaten, dan willen ze die commercieel gebruiken, ik vraag een schappelijk bedrag en vervolgens hoor je niets meer. Van evenementen waar ik uit vrije wil naartoe ga, wil ik de foto's nogal eens aan bekenden geven. Daar heb ik dan zelf ook de lol van gehad om er te zijn. Maar de meer kunstzinnige foto's of die, waar ik veel moeite voor heb moeten doen, daar wil ik een alleszins redelijke vergoeding voor hebben. Ik vraag dan ook meestal wat hun budget is daarvoor. Een commercieel bedrijf zonder budget krijgt geen foto van mij.

Bij mij is het een mix, hoewel het op er 't moment door ziekte niet van komt. Regelmatig gfaan we met een vriendenclubje ergens heen om te fotograferen, zeker in een stadse omgeving geeft dat een beter gevoel. Toch ben ik ook vaak (vaker) alleen op pad. Ik schat de verhouding (voor mijn ziekte) op 80% solo en 20% met maatjes. Beide methodes hebben hun voor- en nadelen. Voordeel samen: veilig, bespreken van lokatie en compositie. Na afloop of tussendoor gezamenlijk ergens wat gaan drinken of eten, zeg maar socializen. Nadeel: je kunt niet opschieten en je gaat mee met de rest. Ook al vind jet het niet zo interessant. Voordeel solo: je bent sneller ter plekke en ook weer weg als het niks is. En je pikt alleen maar de onderwerpen, die jouw belangstelling echt hebben. Nadeel: je voelt je soms onveilig (en dan maak ik dat ik weg kom) en zonder aanspraak.

Mijn foto's hebben meestal mijn naam rechts onderin staan. Voor social media verklein ik ze, zodat ze nauwelijks bruikbaar zijn. Hoewel ik ze dan toch weer op andere plekken tegenkom. Dan stuur ik (afhankelijk van mijn bui op dat moment) meestal een berichtje dat ze, als ze de foto voor privé gebruik willen hebben, ze beter een bericht naar me kunnen sturen voor een goede foto, dan dat ze een verkleinde foto gaan zitten verminken om de naam er af te knippen. Groot plaats ik in principe niks meer, nadat mijn foto's in het verleden opdoken in een magazine op de Balkan. Dat hoorde ik van iemand, die daar net vandaan kwam en één van mijn foto's herkend had. Jammer genoeg wist hij niet meer welk magazine. Op vragen, of mensen een foto kunnen krijgen, antwoord ik meestal positief, zolang het voor privé gebruik is. Voor zakelijk gebruik vraag ik een vergoeding en meestal hoor je dan niets meer. En heel soms kopen ze daadwerkelijk een foto.

Ik heb, nadat bij een inbraak in mijn auto mijn complete fotouitrusting gestolen was en de autoverzekering niets en de inboedel verzekering slechts een klein bedrag "uit coulance" vergoedde, een apparatuurverzekering afgesloten. Dat geeft rust. Bij een valschade aan een lens, waarbij de herstelkosten de nieuwwaarde benaderden, werd er zonder problemen uitgekeerd. Uiteraard onder aftrek van het eigen risico. Ik had toen, voor de komende jaren, mijn premie al terug. Dit kost geld, daarom heb ik ook alleen maar mijn meest gebruikte en de duurste objectieven verzekerd, uiteraard naast de camera. Ik kan het aanbevelen.

Ik gebruik een UV filter alleen maar, als er door bv zand kans op beschadigingen kan zijn. Zoals dit weekend, tijdens de storm, waarop ik naar de kust ben geweest. Maar verder gebruik ik het nooit. En qua bescherming vertrouw ik maar op mezelf en de zonnekap. Tot nu toe is dat altijd goed gegaan. Op 1 x na, toen ik een lens van ca 3 meter hoogte op een betonnen vloer liet vallen. Maar dan help een zonnekap of UV filter ook niet. Dat was wel een dure les voor me.

Hierbij mijn profiel op Zoom: https://zoom.nl/profiel/petere3

Beste medezoomers, Mijn naam is Peter, inmiddels 68 kaarsjes uitgeblazen en sinds een jaar of 14, 15 weer actief met de camera. Mijn Zoomnaam is PeterE3 omdat ik destijds met de Olympus E3 fotografeerde. Na de Olympus werd het Nikon, de D700, D800E en als laatste de D750. Daarna ben ik voor kleiner en lichter gegaan en bij Fujifilm terecht gekomen. Momenteel is de X-H1 en de X-T3 in mijn bezit, waarbij de X-H1 toch wel mijn favoriete toestel is. Die is een beetje als de Nikon D700, ligt lekker in mijn grote knuisten en is een werkpaard. Mijn interesse is breed, de hoofdmoot van wat ik fotografeer zijn toch wel (vracht)auto's en schepen, ik woon vlak bij de havens van Rotterdam, dus dat is niet zo verwonderlijk. Het is bijna altijd prijsscheiten als ik op pad ga. Panning vind ik uitdagend om te doen. Daarnaast vind ik het ook leuk om de zware industrie te fotograferen, maar landschapen en stadsfotografie kan mij ook bekoren. Van alle soorten foto's staan er wel voorbeelden van mij op Zoom.nl. Vanwege wat lichamelijke problemen staat het fotograferen nu op een laag pitje, de interesse is er wel, hopelijk kan ik de draad weer snel oppikken en ook weer foto's posten.

Ik heb 24-70 gestemd omdat ik met de Fujifilm (cropfactor 1,5) 16-55, ongeveer gelijk aan de 24-70 FF, de meeste foto's maak.