Frankster69

Het kan ook goed aan de lens liggen. Ik heb een Panasonic Leica 8-18mm (Microfourthirds, dus vertaald zich in een 16-36mm in fullframe) en die pakt bij f/2.8 al alles scherp bij een landschapfoto zoals deze. Als je kijkt naar de foto zie je ook dat niks echt dichtbij ligt. Zou je scherpstellen op een dichtbij voorgrond onderwerp dan gaat dit verhaal niet op.

Ik gebruik doorgaans de bracket functie op mijn camera en heb die meestal staan op een serie van 7 met 1 stop daartussen. Ik stel op gevoel de middenwaarde in, zodanig dat er niks echt zwaar overbelicht wordt. De camera neemt de 7 shots vanaf de middenwaarde om en om +1/-1/+2/-2/+3/-3. Dat levert me 7 raw shots op die ik nauwelijks bewerk, alleen ruisreductie en lenscorrectie. Bij het samenvoegen gebruik ik lang niet altijd alle 7 shots, vaak een selectie 3 of 4 die het doel dienen. Die voeg ik samen in mijn HDR editor (ik gebruik SNS HDR maar kan elke zijn die je bevalt). De bracket functie zit bij mij onder een functieknop, dus makkelijk op te roepen. Ik fotografeer doorgaans tijdens natuurwandelingen dus ben nooit lang op 1 plek. Om dezelfde reden fotografeer ik doorgaans uit de hand, wat voor mij prima gaat.

Er zijn veel dieren die ik graag nog op de foto heb, maar de enige manier waarop ik fotografeer is ze spontaan tegen te komen als ik langs toegankelijke paden wandel. Ze opzoeken gaat mij al te ver. Eens gedaan na een tip over een boom vol ransuilen. Leuke foto's, maar het voelde niet goed, al was dit midden in een woonwijk. Holen en nesten stalken is een grote no-no en als ik al zoiets zie dan op grote afstand (lees 100+m) met de 800mm. Bij (wilde) dieren in midden in woongebieden ligt het iets anders, maar ook daar in elk geval niet lang bij blijven maar gewoon doen zoals de mensen eronder doen: langslopen en doorlopen.